سیمین‌ساق

پَرّ و بال ما کمند عشق اوست 

موکشانش می کشد تا کوی دوست

 

در انتساب این شعر به مولوی تردید وجود دارد، اما دهخدا این بیت را از او دانسته است.

کلمات کلیدی (به ترتیب فراوانی)

دل عشق من غم جان تو درد شب دوست یار لب چشم خواب عاشق خبر گل شهر دست وصل وفا فراق عمر مرنجان آغوش خویشتن روز صبر مست اغیار گریه ناز جهان آرزو دیوان عشق دلم حال تنگ بوسه سحر دیشب زلف عقل سر زمان خویش دیوانه عالم تنهایی فریاد دمیده سیرچشم سفر صبح داغ دنیا دشمن خیال ایمان ویرانه شوق سودا دیدار امید خار بخت همه مهربانی خسته یاران مردم صحبت سنگ دیوار یاد جفا آتش خوشه می ناب دامن معشوق درمان حافظ اندوه خنده زخم جدایی خراب دهان زندگی کنار مرد خانه تک بیت های عماد خراسانی وصال جانم بیگانه جانان خالی زبان حسرت