مکنید دردمندان گله از شب جدایی!

که من این صباح روشن ز شب سیاه دارم‌..

ز حد گذشت جدایی میان ما اِی دوست

هنوز وقت نیامد که باز پیوندی؟

پرسید که: چونی ز غم و درد جدایی؟

گفتم: نه چنانم که توان گفت که چونم

ز فِراق چون نَنالم من دِلشکسته چون نِی

که بسوخت بَند بَندَم ز حرارَت جدایی