کافر به راه خود رو، ما مومنان عشقیم!
این راست راهه چندیست ما را کمر خمیده...
از دیده خواب میرود و از دلم قرار
هر دم شبانه میگذری از خیال من ...
زخستگی درونم دریده ام خود را
و خستگی ز درونم دریده است مرا ...
در وصل من با غم وکیل عقدمان بودی
حالا بیا خوشبختی ما را تماشا کن